Definicja innowacyjności stosowana do oceny wniosków pożyczkowych składanych przez przedsiębiorców wdrażających przedsięwzięcia innowacyjne.
Pod pojęciem przedsięwzięć innowacyjnych należy rozumieć:
Innowację technologiczną definiowaną jako nowy produkt, nowe urządzenie lub wyposażenie albo ulepszenie istniejących produktów lub procesów, które mogą powstać na bazie technologicznej zmiany stworzonej przez wynalazcę i które są wykorzystywane komercyjnie.
Innowację technologiczną definiowaną jako innowację w produkcie, stanowiącą wszelką zmianę polegającą na udoskonaleniu wyrobu już produkowanego, bądź na rozszerzeniu struktury asortymentowej o nowy produkt, a następnie wprowadzeniu go na rynek oraz innowację w procesie wytwórczym będącą zmianą w stosowanych metodach wytwórczych.
Innowacja inna niż technologiczna. Jest to wszelka działalność innowacyjna przedsiębiorstw, która nie jest związana z opracowywaniem i wprowadzaniem na rynek nowych lub istotnie zmienionych wyrobów lub usług lub wdrażaniem nowych lub istotnie zmienionych procesów. Obejmuje ona głównie innowacje organizacyjne i menedżerskie (np. wdrażanie zaawansowanych technik zarządzania – TQM, wdrażanie istotnie zmienionych struktur organizacyjnych, wdrażanie nowych lub istotnie zmienionych strategii działania przedsiębiorstwa).
Wyjaśniamy, iż zgodnie z zapisami Noty wyjaśniającej w zakresie instrumentów inżynierii finansowej zgodnie z artykułem 44 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 (COCOF 10-0014/04) nie udzielamy pożyczek przeznaczonych na działalność bieżącą przedsiębiorstwa.
Przypominamy:
Art. 22 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. nr 173 poz. 1807 ze zmianami), nakłada obowiązek rozliczeń za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy, w sytuacji gdy „jednorazowa wartość transakcji bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15000 euro (…)”.
Zgodnie z interpretacją Ministerstwa Gospodarki „pod pojęciem jednorazowa wartość transakcji należy rozumieć ogólną wartość należności lub zobowiązań określoną w umowie zawartej między przedsiębiorcami”.
Mając na uwadze powyższe:
• nie ma możliwości uznania płatności dokonanej gotówką między przedsiębiorcami za wydatek kwalifikowany jeżeli jej wartość przekracza równowartość 15.000 euro; dotyczy to również poszczególnych rat danej transakcji płaconych gotówką, jeżeli jednorazowa wartość transakcji w rozumieniu ustawy przekracza równowartość 15.000 euro, ponieważ ustawa zobowiązuje do płacenia za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy również w przypadku, gdy taka transakcja jest podzielona na raty.
• w przypadku, gdy wartość transakcji przekracza równowartość 15.000 euro i część wydatku została poniesiona przelewem, a część gotówką, to kwoty tych rat, które zostały zapłacone za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy, zostały dokonane zgodnie z obowiązkiem zawartym w art. 22 ustawy i można je uznać za poniesione prawidłowo, natomiast część należności opłacona gotówką nie będzie mogła zastać uznana za wydatek kwalifikowalny.
|